روش،بخش دوم:هوای بقیه رو هم داشته باش.
در این بخش می خوایم حرف هایی رو بزنیم که کمتر گفته میشن ولی مهم اند. حرف هایی که نه فقط در المپیاد ، بلکه در زندگی هم به دردتون می خوره.
یکی از دوستان امروز کامنتی داد که من رو مجاب کرد که نکته ای رو گوش زد بکنم.البته مطلب امروز بیشتر در مورد المپیاد کامپیوتر و ریاضی صدق می کند و در بقیه زمینه ها ممکن است 180 درجه متفاوت باشد.
قبل از این که به ادامه مطلب بپردازیم،خواندن این رباعی مولوی خالی از لطف نیست:
دانیکه چه میگوید این بانگ رباب اندر پی من بیا و ره را دریاب
زیرا به خطا راه بری سوی صواب زیرا به سال ره بری سوی جواب
یکی از مهم ترین خصیصه های یک فرد موفق،به خصوص در المپیاد،پشتکار است.
یک از بارزترین نشانه های این خصوصیت، علاقه به حل سوال توسط خود قرد است،به همین دلیل او از کسی که جواب سوالات رو می گوید یا پاسخ نامه انتهای کتاب ها بیزار است!
مهم ترین و اساسی ترین نتیجه این رفتار، بررسی زوایا و راهکار های مختلف حل مسئله است. او روی هر مسئله ده ها را امتحان می کنید و بالاخره با یکی از این روش ها به جواب می رسد.
تکرار این کار باعث می شود وقتی مسئله‌ی جدیدی را می بیند بفهمد که باید از کدام جهت باید به مسئله حمله کند و به آسانی آن را حل می کند.
حال سوالی حل کردید و آن را به دوستتان می گوید یا در جمعی مطرح می کنید،چند حالت زیر می تواند پیش بیاید:
اگر راه حل واقعن درست باشد و دوستانتان روندی که در بالا گفته شد را طی نکرده باشد،به او بزگترین خیانت را کرده اید.چون او را از یک توانایی بسیار مهم محروم کرده اید.
اگر شما بگویید که راه حل درست است اما واقعن درست نباشد،و دوستتان راه حل اصلی را نفهمد،به او ظلم کرده اید زیرا ممکن است همانند این سوال در امتحان های سرنوشت ساز بیاید و او را از قبولی در آن محروم کنید.
اما اگر راه حلی را می دانید اشتباه است به او بگویید،اگر اون نیز همین راه رفته باشد،برایش خوب است زیرا این راه را تست کرده و ممکن است هنوز اشتباه بودن آن را درک نکرده باشد،شما می توانید او را از این چاه در بیاورید و با هم روی راه جدید فکر کنید. اما اگر هنوز شروع به حل سوال نکرده باشد، او را از تست کردن این راه و فهمیدن غلط بودن آن محروم کرده اید.(البته این قسمت در مورد چیز هایی که نباید به کلی تجربه شوند صادق نیست!)
بنابراین هنگامی که زمان کافی برای حل سوال نگدشته است و عده ای هنوز در تلاش اند تا سوالاتی را حل کنند،در گفتن حل سوالات کمی دقت به خرج دهید.
این مطلب به هیچ وجه نافی کار گروهی نیست و توصیه می کنم در مورد سوالات پیچده تر هم فکری هم بکنید، اما برای امتحانات که باید به صورت انفردای داده شوند و قرار است هر فرد حداقل توانایی هایی داشته باشد،بهتر است بگذاریم همه از حل سوالات لذت ببرند :)
ممنون که راه حل سوالی که پرسیدم تو کامنت رو نگفتید.
دارم به تدریج باگ هاشو پیدا میکنم.
یه سوالی:
من بی دقتی تو کد خییییلیی زیاد میکنم.
به طوری که اگه بار اول جواب دادنم تو جاج درست باشه تعجب میکنم!
بنظرتون بهتره زمان فکر کردن رو مساله رو بیشتر کنم یا دیباگ؟